ರಾಘವೇಂದ್ರ ವಿಜಯ - ತೃತೀಯ ಸಂಧಿ

ತೃತೀಯ ಸಂಧಿ

ರಾಘವೇಂದ್ರರ ವಿಜಯ ಪೇಳುವೆ

ರಾಘವೇಂದ್ರರ ಕರುಣ ಬಲದಲಿ

ರಾಘವೇಂದ್ರರ ಭಕುತರಾದವರಿದನು ಕೇಳುವುದು//

ಆ ನಮಿಪೆ ಗುರುರಾಯನಂಘ್ರಿಗೆ

ಸಾನುರಾಗದಿ ಸರ್ವಕಾಲಕೆ

ದೀನಜನರುದ್ಧಾರಿ ಜನರಘ ಹಾರಿ ಶುಭಕಾರಿ

ನೀನೆ ಎನುತಲಿ ದೀನನಾಗೀ

ನಾನೇ ನಿನ್ನನು ಬೇಡಿಕೊಂಬೆನೋ

ನೀನೆ ಪಾಲಿಸು ಪ್ರಭುವೇ ಸ್ವಾಶ್ರಿತಜನರ ಸುರತರುವೆ//೧//

ಆ ಯುಗದಿ ಪ್ರಹ್ಲಾದನಾಮಕ

ರಾಯನೀ ಯುಗದಲ್ಲಿ

ವ್ಯಾಸರಾಯನಾಗ್ಯವತರಿಸಿ ದಶಮತಿಮತವ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ

ತೋಯಜಾಂಬಕ ಲಕುಮಿಪತಿ

ನಾರಾಯಣನೆ ತಾ ಸರ್ವರುತ್ತಮ

ತೋಯಜಾಸನದಿವಿಜರೆಲ್ಲರು ಹರಿಗೆ ಸೇವಕರು//೨//

ಇನಿತು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಾರ ತೆಗೆದೂ

ವಿನಯದಿಂದಲಿ ತನ್ನ ಭಜಿಸುವ

ಜನರ ಸಂತತಿಗರುಹಿ ಮುಕುತಿಯ ಪಥವ ತೋರಿಸಿದ

ಮುನಿಕುಲೋತ್ತಮ ಯತಿಶಿರೋಮಣಿ

ಕನಕದಾಸನ ಪ್ರಿಯನು ಸಂಯಮಿಗಣಕೆ

ರಾಜನು ಯದುವರೇಶನ ಭಜಿಸಿ ತಾ ಮೆರೆದ//೩//

ಈತ ಪುಟ್ಟಿದ ಚರ್ಯವರುಹುವೆ

ಭೂತಳದೊಳಾಶ್ಚರ್ಯವೆಂದಿಗು

ಭೂತಭಾವಿಪ್ರವರ್ತಕಾಲದಲಿಲ್ಲ ನರರೊಳಗೆ

ಜಾತನಾದರು ಜನವಿಲಕ್ಷಣ

ವೀತದೋಷ ವಿಶೇಷ ಮಹಿಮನು

ಖ್ಯಾತನಾದನು ಜಗದಿ ಸರ್ವದ ಜನನ ಮೊದಲಾಗಿ//೪//

ದಕ್ಷಿಣದಿ ಬನ್ನೂರು ಗ್ರಾಮದಿ

ದಕ್ಷನೆನಿಸಿದ ದೇಶಮುಖರಲಿ

ಲಕ್ಷ್ಮಿನಾಯಕನೆನಿಸಿ ಲೋಕದಿ ಖ್ಯಾತನಾಗಿಪ್ಪ

ಯಕ್ಷನಾಥನ ಧನದಿ ತಾನೂ

ಲಕ್ಷಿಕರಿಸನು ಎನಿಪನಾತಗೆ

ಲಕ್ಷಣಾ೦ಕಿತಳಾದ ಜಯವತಿಯೆಂಬ ಸತಿಯುಂಟು//೫//

ಜಲಜಜಯಿಸುವ ವದನನೈದಲಿ

ಗೆಲುವ ನಿರ್ಮಲ ನಯನಯುಗಳವು

ಲಲಿತಚಂಪಕನಾಸ ದರ್ಪಣಕದವು ಶುಭಕರಣ

ಚಲುವದಾಡಿಯ ರದನಪಂಕ್ತಿಯು

ಕಲಿತರಕ್ತಾಧರದಿ ಮಿನುಗುತ

ಚಲಿಪ ಮಂದಸ್ಮಿತದಿ ಶೋಭಿಪ ಚುಬುಕ ರಾಜಿಪುದು//೬//

ಕಂಬು ಪೋಲುವ ಕಂಠದೇಶವು

ಕುಂಭಿ ಶುಂಡ ಸಮಾನ ಬಾಹೂ

ಅಂಬುಜೋಪಮ ಹಸ್ತಯುಗಳವು ಕಾಂಚನಾಭರಣ

ರಂಭೆಯಳ ಕುಚಯುಗಳ ಸುಂದರ

ಕುಂಭ ಪೋಲ್ವವು ಉದರದೇಶವು

ರಂಭಪರಣ ಸುರೋಮರಾಜಿತಮೂರುವಳಿಯೊಪ್ಪೆ//೭//

ಗುಂಭನಾಭಿಯ ಸುಳಿಯು ಸುರನದಿ

ಯಂಬುಸುಳಿಯಂದದಲಿ ನಾರಿ

ನಿತಂಬಪುಲಿನವು ಕದಲಿವೂರೂ ಜಾನುಕನ್ನಡಿಯು

ಶಂಬರಾರಿಯ ತೂಣ ಜಂಘೆಯು

ಅಂಬುಜೋಪಮಚರಣ ಪುತ್ಥಳಿ

ಬೊಂಬೆಯಂದದಿ ಸಕಲಭೂಷಣದಿಂದಲೊಪ್ಪಿದಳು//೮//

ಶಿರಿಯೋ ಭಾಗ್ಯದಿ ಚಲ್ಟಿನಿಂದಪ್ಸರೆಯೋ

ರೂಪದಿ ರತಿಯೋ ಕ್ಷಮದಲಿ

ಧರೆಯೋ ದಯದಲಿ ನಿರುತ ವರಮುನಿಸತಿಯೋ ಪೇಳ್ವೆರ್ಗೆ

ಅರಿಯದಂತಾ ನಾರಿ ಶಿರೋಮಣಿ

ಪ್ರಿಯ ಸಿರಿಗುಣರೂಪದಂದದಲಿ

ಮೆರೆಯುತಿಪ್ಪಳು ರಾಜಸದನದಿ ಲಕುಮಿ ತೆರದಂತೆ//೯//

ದೇಶಪತಿಯವೃದ್ಧನಾತಗೆ

ಕೂಸುಯಿಲ್ಲದೆ ಬಹಳ ಯೋಚಿಸೆ

ದೇಶತಿರುಗುತ ಬಂದನಾ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಮುನಿರಾಯ

ವಾಸಗೈಸಲು ತನ್ನ ಮನಿಯಲಿ

ಮಾಸನಾಲಕರಲ್ಲಿ ಯತಿವರೇಶ

ಸೇವೆಯ ಮಾಡಿ ತಾನಾ ಮುನಿಯ ಬೆಸಗೊಂಡ//೧೦//

ಎನಗೆ ಸುತ ಸಂತಾನವಿಲ್ಲವೋ

ಜನುಮಸಾರ್ಥಕವಾಗೋ ಬಗೆಯು

ಎನಗೆ ತೋರದು ನೀವೇ ಯೋಚಿಸಿ ಸುತನ ನೀಡುವುದು

ಎನಲು ನರವರ ವಚನಲಾಲಿಸಿ

ಮುನಿವರೋತ್ತಮ ನುಡಿದ ನರವರ

ನಿನಗೆ ಸಂತತಿಯುಂಟು ಕೃಷ್ಣನ ಭಜಿಸು ಸತಿಸಹಿತ//೧೧//

ಎಂದು ಮುನಿವರ ಚಂದದಿಂದಲಿ

ಒಂದು ಫಲವಭಿಮಂತ್ರಿಸಿತ್ತೂ

ಮುಂದಿನೀದಿನಕೊಬ್ಬ ತನಯನು ನಿನಗೆ ಪುಟ್ಟುವನು

ನೀವಾಸುತನ ನಮಗೇ

ಪೊಂದಿಸುವದೂ ನಿಮಗೆ ಮತ್ತೂ

ಕಂದನಾಗುವ ನಿಜವು ವಚನವು ಕೇಳೋ ನರಪತಿಯೆ//೧೨//

ಯಾದವೇಶನ ಭಜನೆಗರ್ಹನು

ಆದ ಬಾಲಕ ಗರ್ಭದಿರುವನು

ಆದರಿಸಿ ಪರಿಪಾಲಿಸುವುದು ನಮ್ಮದಾಗಮನ

ವಾದನಂತರ ನಿನ್ನ ಸದನದಿ

ಹಾದಿ ನೋಡುತ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳು

ಸಾಧಿಸೂವೆವುಯೆಂದು ಯತಿವರ ನುಡಿದು ತಾ ನಡೆದ//೧೩//

ಪೋಗಲಾ ಯತಿನಾಥ ಮುಂದಕೆ

ಆಗಲಾತನ ಸತಿಯು ಗರ್ಭವ

ಜಾಗು ಮಾಡದೆ ಧರಿಸಿ ಮೆರೆದಳು ಆಯತಾಂಬಕೆಯು

ನಾಗರೀಯರ ಸತಿಯರೆಲ್ಲರು

ಆಗ ಸಂತಸದಿಂದ ನೆರೆದರು

ಬ್ಯಾಗ ರಾಜನ ರಾಣಿ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾದುದಾಶ್ಚರ್ಯ//೧೪//

ಸಣ್ಣ ನಡು ತಾ ಬೆಳೆಯೆ ತ್ರಿವಳಿಯು

ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಕಾಣದಾಗಲು

ನುಣ್ಣನೆ ಮೊಗವರಿಯೇ ಚೂಚುಕವೆರೆಡು ಕಪ್ಪಾಗೆ

ತಿಣ್ಣಪಚ್ಚಳ ಬೆಳೆಯೆ ಗಮನವು

ಸಣ್ಣದಾಗಲು ಬಿಳಿಪು ಒಡೆಯೇ

ಕಣ್ಣು ಪೂರ್ಬಿನ ಮಿಂಚು ಬೆಳೆಯಲು ಗರ್ಭಲಾಂಛನವು//೧೫//

ಬಿಳಿಯ ತಾವರೆಯೊಳಗೆ ಇರುತಿಹ

ಅಲಿಯ ಸಮುದಯವೇನೋ ಆಗಸದೊಳಗೆ

ದಿನದಿನ ಬೆಳೆಯೋ ಚಂದ್ರನ ಕಳೆಯೋ ಕನಕಾದ್ರಿಯೊಳಗೆ

ರಾಜಿಪ ಅಂಬುಧರತೆರ

ಪೊಳೆವ ಕಾಂತಿಯ ಚಲ್ಟಿನಾನನದೊಳಗೆ

ಮಿರುಗುವ ಗುರುಳುಗಳೊ ಸಲೆನಡುವಿನೊಳ್ತಾನೆ//೧೬//

ಪೊಳೆವ ಗರ್ಭವಿದೇನೋ ಕುಚಯುಗ

ತೊಳಪು ಚೂಚುಕ ಕಪ್ಪಿನಿಂದಲಿ

ಪೊಳೆಯುತಿರ್ದಳು ಗರ್ಭಧಾರಣೆ ಮಾಡಿ ವನಜಾಕ್ಷಿ

ತಳಿರುಪೋಲುವ ಅಡಿಗಳಿಂದಲಿ

ಚಲುವಕದಳೀ ಊರುಯುಗದೀ

ಬಳುಕಿ ಬಾಗುತ ನಡೆಯೋ ಲಲನೆಯ ನಡಿಗೆ ಶೋಭಿಪದು//೧೭//

ಚಂದ್ರಮುಖಿಯಳ ಜಠರವೆಂಬಾ

ಚಂದ್ರಕಾಂತದ ಮಣಿಯ ಮಧ್ಯದಿ

ಚಂದ್ರನಂದದಿ ಸಕಲಲೋಕಕೆ ನಂದಕರವಾದ

ಚಂದ್ರಬಿಂಬವ ಜೈಪ ಶಿಶು ತಾ

ಇಂದ್ರನಂದದಿ ಗರ್ಭದಿರಲೂ

ಸಾಂದ್ರತನುರುಚಿಯಿಂದಲೊಪ್ಪುತ ಮೆರೆದಳಾ ಜನನೀ//೧೮//

ಕಾಂಚನಾಂಗಿಯ ಗರ್ಭಧಾರಣ

ಲಾಂಛನೀಪರಿ ನೋಡಿ ನೃಪ ರೋಮಾಂಚನಾಂಚಿತ

ಹರುಷದಿಂದಲಿ ಭೂಮಿ ದಿವಿಜರಿಗೆ

ವಾಂಛಿತಾರ್ಥವನಿತ್ತು ಮನದಲಿ

ಚಂಚಲಿಲ್ಲದೆ ನಾರಿಮಣಿಗೇ

ಪಂಚಮಾಸಕೆ ಕುಸುಮಮುಡಿಸೀ ಮಾಡ್ದ ಸೀಮಂತ//೧೯//

ನಾರಿಗಾಗಲು ಬಯಕೆ ಪರಿಪರಿ

ಆರುತಿಂಗಳು ಪೋಗುತಿರಲೂ

ದೂರ ದೇಶದಲಿಂದಾಗಲೇ ಬಂದ ಮುನಿರಾಯ

ವಾರಿಜಾಕ್ಷಿಯು ಯತಿಯ ಪಾದಕೆ

ಸಾರಿ ಮನವ ಮಾಡೆ ಗುರುವರ

ಧೀರತನಯನ ಬ್ಯಾಗ ನೀ ಪಡಿಯೆಂದು ಹರಸಿದನು//೨೦//

ಬಾಲೆ ಬಸಿರೊಳಗಿಪ್ಪ ಶಿಶು

ಗೋಪಾಲಪದಯುಗಭಕ್ತನವನಿಗೆ

ಪಾಲಕಾಗಿಹ ಹರಿಯ ಮಜ್ಜನಮಾಡಿ ನಿತ್ಯದಲಿ

ಪಾಲಿನಿಂದಲಿ ಗರ್ಭದಲೆ ತಾ

ಬಾಲಗೀಪರಿ ಜ್ಞಾನವಿತ್ತೂ

ಪಾಲಿಸೀ ಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯತೀರ್ಥರು ನಿಂತರಾಗಲ್ಲೇ//೨೧//

ಬಳಿಕ ಬರಲಾಪ್ರಸವಕಾಲದಿ

ಪೊಳೆವ ಮಿಸುಣಿಯ ಪಾತ್ರೆಯೊಳಗೆ

ತೊಳಪು ಸುಂದರ ಬೊಂಬೆಯಂದದಿ ಶಿಶುವು ಕಣ್ಗೊಪ್ಪೆ

ಕಳೆಗಳಿಂದಲಿ ನಭದಿ ದಿನದಿನ

ಬೆಳೆವ ಚಂದ್ರನೊ ಎನಿಪ ಬಾಲಕ

ಬೆಳಗುತೋರಿದ ಸೂತಿಕಾಗೃಹದೊಳಗೆ ತಾ ಜನಿಸೀ//೨೨//

ಅಂಬುಜಾಪ್ತನು ತಾನೇ ಇಳದೀ

ಕುಂಭಿಣೀಯಲಿ ಬಂದನೇನೋ

ತುಂಬಿಸೂಸುವ ತೇಜದಿಂದಲಿ ಬಾಲ ಶೋಭಿಸಿದ

ಸಂಭ್ರಮಾಯಿತು ಮುನಿಗೆ ಹರಿಪ್ರತಿ-

ಬಿಂಬನಾಗಿಹ ಬಾಲರೂಪವ

ನಂಬಕದ್ವಯದಿಂದ ನೋಡೀ ಹರುಷಪುಲಕಾಂಕ//೨೩//

ಆಗ ಯತಿವರ ಬಂದು ಶಿಶುವಿನ

ಬೇಗ ತಾ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ನಡೆದನು

ಸಾಗರೋದ್ಭವ ಸುಧೆಯ ಕಲಶವ ಗರುಡನೊಯ್ದಂತೆ

ಜಾಗುಮಾಡದೆ ಮುನಿಪ ತಾನನು

ರಾಗದಿಂದಲಿ ಶಿಶುವಿನೀ ಪರಿ

ತೂಗಿ ಲಾಲಿಸಿ ಪಾಲುಬೆಣ್ಣೆಯ ತಾನೇ ನೀಡುತಲಿ//೨೪//

ಇಂದು ತೆರದಲಿ ಬಾಲ ಕಳೆಗಳ

ಹೊಂದಿ ದಿನದಿನ ವೃದ್ಧಿಯೈಯ್ದಿದ

ಕಂದರಂದದಿ ಹಠಗಳಿಲ್ಲವೋ ಮೂರ್ಖತನವಿಲ್ಲ

ಮಂದಮತಿ ತಾನಲ್ಲ ಬುಧವರ

ವೃಂದವಂದಿತಪಾದಪಂಕಜದಿಂದ

ಶೋಭಿತನಾಗಿ ಮಠದಲಿ ಪೊಂದಿಯಿರುತಿಪ್ಪ//೨೫//

ಮೊಳೆದ ಪಲ್ಗಳು ಬಾಯೊಳೊಪ್ಪಿರೆ

ತೊಳಪು ನಗೆಮುಖ ಸೊಬಗು ಸೂಸುವ

ಹೊಳೆವ ಕಂಗಳು ನುಣುಪುಪೆಣೆ ಮುಂಗುರುಳು ತಾ ಹೊಳೆಯೆ

ಸುಳಿಯನಾಭಿಯು ಉದರವಳಿತ್ರಯ

ಎಳೆಯ ಶಂಕರಿ ತೋಳು ಯುಗಳವು

ಜೋಲಿದಂಬೇಗಾಲು ನಡಿಗೆಯ ಸೊಗಸು ಶೋಭಿಪದೂ//೨೬//

ದೂಳಿಸೋಕಲು ಸುಂದರಾಂಗವು

ನೀಲಮೇಘದ ತೆರನೆ ತೋರ್ಪದು

ನೀಳಮಾರ್ಗದಿ ನಲಿದು ನಡೆವನು ಬೀಳುತೇಳುತಲಿ

ತಿಳಿಯದತಿಸಂತೋಷವಾರಿಧಿಯೊಳಗೆ

ಸಂತತ ಮುನಿಪ ಮುಳುಗಿದ

ಪೇಳಲೆನವಶವಲ್ಲ ಬಾಲನ ಲೀಲೆ ಸುಖಮಾಲೆ//೨೭//

ಬಾಲ ಲೀಲೆಯ ನೋಡಿ ಹಿಗ್ಗುವ

ಲಾಲನೆಯ ತಾ ಮಾಡಿ ಪಾಡುವ

ಲೋಲಕುಂತಲ ಮುಖವ ಚುಂಬಿಪ ಗೋಪಿಯಂದದಲಿ

ಪಾಲಸಾಗರಶಯನ ಪದಯುಗ

ಲೋಲ ಬಾಲಕ ಎನಗೆ ದೊರೆತನು

ಪೇಳಲೇನಿಹದೆನ್ನ ಪುಣ್ಯದ ಫಲವೇ ಫಲಿಸಿಹುದೋ//೨೮//

ಆಡುತಿಹನೆಳೆ ಮಕ್ಕಳೊಡನೆ

ಮಾಡುತಿಹ ತಾನೊಮ್ಮೆ ಲೀಲೆಯ

ನೋಡುತಿಹ ಆಶ್ಚರ್ಯಗೊಳುತಲಿ ಬಾಲರಾಟವನೂ

ಕೂಡೆ ಮನಿಮನಿ ತಿರುಗುತಿಪ್ಪನು

ರೂಢಿಜನರನು ಮೋಹಗೊಳಿಸುವ

ಗಾಡಿಕಾರನು ಕೃಷ್ಣತೆರದಲಿ ಲೀಲೆಮಾಡಿದನು//೨೯//

ಪಾಡುವಂ ಜನರನ್ನು ಪರಿಪರಿ

ನೋಡುವಂ ಥರಥರದಿ ಹಾಸ್ಯವ

ಮಾಡುವಂ ತಾನರ್ಥಿಸುತಲವರೊಡನೆ ಇರುತಿಪ್ಪ

ಕ್ರೀಡಿಸುತಲಾಪುರದ ಬಾಲರ

ಕೂಡಿ ಈ ಪರಿ ಬೀದಿಯೊಳು ತಾ

ಮೂಢಬಾಲನ ತೆರದಿ ತೋರಿದ ಗೂಢಬಾಲಕನೂ//೩೦//

ಪಿಂತೆ ನಾರದಮುನಿಯ ವಚನವ

ಚಿಂತಸೀಪರಿ ತನ್ನ ಮನದಲಿ

ಕಂತುಜನಕ ಸರ್ವಕಾಳದಿ ನೋಡಿ ನಲಿತಿಪ್ಪ

ಅಂತರಂಗದಿ ಶಿರಿಯ ರಮಣನ

ಇಂತು ಭಜನೆಯಗೈದು ಬಾಲಕ

ಅಂತು ತಿಳಿಸದೆ ತಾನೇ ಪ್ರಾಕೃತರಂತೆಯಿರುತಿಪ್ಪ//೩೧//

ಪೋತಗಾಯಿತು ಪಂಚವತ್ಸರ

ನೀತವೇಸರಿ ಧೂಳಿಯಕ್ಷರ

ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲಿ ಬರೆದು ತೋರಲು ಬಾಲ ತಾ ನುಡಿದ

ತಾತ ಎನ್ನಯ ಮಾತು ಕೇಳೆಲೋ

ಧಾತನಾಂಡಕೆ ಮುಖ್ಯ ಗುರುಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲನು

ತಾನೇ ಪೂರ್ಣನು ಸರ್ವರುತ್ತಮನು//೩೨//

//ಇತಿ ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ವಿಜಯ ತೃತೀಯ ಸಂಧಿ ಸಮಾಪ್ತಂ//