ನವಮ ಸಂಧಿ
ರಾಘವೇಂದ್ರರ ವಿಜಯ ಪೇಳುವೆ
ರಾಘವೇಂದ್ರರ ಕರುಣ ಬಲದಲಿ
ರಾಘವೇಂದ್ರರ ಭಕುತರಾದವರಿದನು ಕೇಳುವುದು//
ಜಯತು ಜಯ ಗುರುರಾಜ ಶುಭತಮ
ಜಯತು ಕವಿಜನಗೇಯ ಸುಂದರ
ಜಯತು ನಿಜಜನಪಾಲಕ ಜಯತು ಕರುಣಾಳೊ
ಜಯತು ಸಜ್ಜನ ವಿಜಯದಾಯಕ
ಜಯತು ಕುಜನಾರಣ್ಯ ಪಾವಕ
ಜಯತು ಜಯ ಜಯ ದ್ವಿಜವರಾರ್ಚಿತ ಪಾದಪಂಕಜ//೧//
ಹಿಂದೆ ನೀ ಪ್ರಹ್ಲಾದನೆನಿಸಿ
ತಂದೆಸಂಗಡ ವಾದ ಮಾಡೀ
ಇಂದಿರೇಶನ ತಂದು ಕಂಬದಿ ಅಂದು ತೋರಿಸಿದೆ
ಮುಂದೆ ನಿನ್ನಯ ಪಿತಗೆ ಸದ್ಗತಿ
ಛಂದದಿಂದಲಿ ಕೊಡಿಸಿ ಮೆರೆದೆಯೊ
ಎಂದು ನಿನ್ನಯ ಮಹಿಮೆ ಪೊಗಳಲು ಎನಗೆ ವಶವಲ್ಲ//೨//
ತೊಳಪುನಾಶಿಕ ಕದಪುಗಳು ಬಲು
ಪೊಳೆವ ಕಂಗಳು ನೀಳ ಪೂರ್ಭುಗಳೆಸೆವ
ತಾಪೆರೆನೊಸಲು ಥಳಥಳ ನಾಮವಕ್ಷತಿಯು
ಲಲಿತ ಅರುಣಾಧರದಿ ಮಿನುಗುವ
ಸುಲಿದ ದಂತಸುಪಂಕ್ತಿ ಸೂಸುವ
ಎಳೆನಗೆಯ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಶೋಭಿಪ ಚುಬುಕ ತಾನೊಪ್ಪ//೩//
ಕಂಬುಕಂಠವು ಸಿಂಹಸ್ಕಂದವು
ಕುಂಭಿಕರಸಮ ಬಾಹುಯುಗ್ಮವು
ಅಂಬುಜೋಪಮ ಹಸ್ತಯುಗಳವು ನೀಳಬೆರಳುಗಳು
ಅಂಬುಜಾಂಬಕ ಸದನಹೃದಯದಿ
ಅಂಬುಜಾಕ್ಷೀ ತುಳಸಿ ಮಾಲಾ
ಲಂಬಿತಾಮಲ ಕುಕ್ಷಿವಳಿತ್ರಯ ಗುಂಭಸುಳಿನಾಭೀ//೪//
ತೊಳಪುನಾಮ ಸಮುದ್ರಿಕಾವಳಿ
ಪೊಳೆವೋ ಪೆಣೆಯೊಳಗೂರ್ಧ್ವಪುಂಡ್ರವು
ತಿಲಕದೋಪರಿ ಮಿನುಗೊದಕ್ಷತಿ ರತ್ನ ಮಣಿಯೊಪ್ಪೆ
ಲಲಿತ ಮೇಖಲ ಕೈಪ ಕಟಿತಟ
ಚಲುವ ಊರೂಯುಗಳ ಜಾನೂ
ಜಲಜ ಜಂಘೆಯು ಗುಲ್ಫ ಪದಯುಗ ಬೆರಳು ನಖವಜ್ರ//೫//
ಅರುಣ ಶಾಠಿಯು ಶಿರದಲಿಂದಲಿ
ಚರಣ ಪರಿಯಂತರದಲೊಪ್ಪಿರೆ
ಚರಣಪಾದುಕಯುಗಳ ಪುರದಲಿ ನಿರುತ ಶೋಭಿಪದು
ಕರುಣಪೂರ್ಣ ಕಟಾಕ್ಷದಿಂದಲಿ
ಶರಣಜನರನ ಪೊರೆವೊ ಕಾರಣ
ಕರೆದರಾಕ್ಷಣ ಬರುವನೆಂಬೊ ಬಿರುದು ಪೊತ್ತಿಹನು//೬//
ರಾಯನಮ್ಮೀಜಗಕೆ ಯತಿಕುಲ
ರಾಯನಂ ಕಲ್ಯಾಣಗುಣಗಣ
ಕಾಯನಂ ನಿಸ್ಸೀಮ ಸುಖತತಿದಾಯನೆನಿಸಿರ್ಪ
ರಾಯ ವಾರಿಧಿ ವೃದ್ಧ ಗುಣಗಣ
ರಾಯ ನಿರ್ಮಲಕೀರ್ತಿಜೋತ್ಸ್ನನು
ರಾಯರಾಯನು ಎನಿಸಿ ಶೋಭಿಪನೆಂದು ಕಾಂಬುವೆನು//೭//
ಗಂಗಿಗಾದುದು ಯಮುನೆಸಂಗದಿ
ತುಂಗತರ ಪಾಲ್ಗಡಲಿಗಾದುದು
ರಂಗನಂಗದಿ ನೈಲ್ಯತೋರ್ಪುದು ಸರ್ವಕಾಲದಲಿ
ಸಿಂಗರಾದ ಸುವಾಣಿದೇವಿಗೆ
ಉಂಗರೋರುಸು ಗುರುಳು ಸರ್ವದ
ಮಂಗಳಾಂಗಿಯು ಗೌರಿ ಹರನಿಂ ಕಪ್ಪು ಎನಿಸಿಹಳೋ//೮//
ಮದವು ಏರೋದು ದೇವಗಜಕೆ
ರದನದಲಿ ನಂಜುಂಟು ಫಣಿಗೆ
ಮದವು ಮಹವಿಷ ಕಪ್ಪು ದೋಷವು ಎನಗೆ ಇಲ್ಲೆಂಬ
ಮುದದಿ ಲೋಕತ್ರಯದಿ ತಾನೇ
ಒದಗಿ ದಿನದಿನ ಪೇಳ್ವ ತೆರದಲಿ
ಸದಮಲಾತ್ಮಕರಾದ ರಾಯರ ಕೀರ್ತಿ ಶೋಭಿಪುದು//೯//
ಸರ್ವಸಂಪದ ನೀಡಲೋಸುಗ
ಸರ್ವಧರ್ಮವ ಮಾಡೊಗೋಸುಗ
ಸರ್ವವಿಘ್ನವ ಕಳಿಯೊಗೋಸುಗ ಕಾರ್ಯನೇರ್ವಿಕೆಗೆ
ಸರ್ವಜನರಿಗೆ ಕಾಮಿತಾರ್ಥವ
ಸರ್ವರೀತಿಲಿ ಸಲಿಸೊಗೋಸುಗ
ಊರ್ವಿತಳದೊಳು ತಾನೆ ಬೆಳಗೋದು ಅಮಲ ಗುರುಕೀರ್ತಿ//೧೦//
ಇಂದುಮಂಡಲರೋಚಿಯೋ
ಪಾಲ್ಸಿಂಧುರಾಜನ ವೀಚಿಯೋ ಸುರರಿಂದ್ರ
ನೊಜ್ರ ಮರೀಚಿಯೋ ಸುರತುರಗ ಸದ್ರುಚಿಯೋ
ಕಂದುಗೊರಳನ ಗಿರಿಯೋ ರಾಘವೇಂದ್ರ
ಗುರುಗಳ ಕೀರ್ತಿಪೇಳ್ವಡೆ
ಮಂದಬುದ್ಧಿಗೆ ತೋರದಂದದಿ ಕೀರ್ತಿ ರಾಜಿಪದು//೧೧//
ನಿಟಿಲ ನೇತ್ರನ ತೆರದಿ ಸಿತ
ಸುರತಟಿನಿಯಂದದಿ ಗೌರಗಾತರ
ಸ್ಫಟಿಕಮಣಿಮಯ ಪೀಠದಂದದಿ ಧವಳ ರಾಜಿಪದು
ಮಠದೊಳುತ್ತಮ ಮಧ್ಯಮಂಟಪ
ಸ್ಫುಟಿತಹಾಟಕರತ್ನ ಮುಕುರದ
ಕಟಕಮಯವರ ಪೀಠದಲಿ ಗುರುರಾಯ ಶೋಭಿಸಿದೆ//೧೨//
ಹರಿಯ ತೆರದಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಿಲಯನು
ಹರಣ ತೆರದಲಿ ಜಿತಮನೋಜನು
ಸರಸಿಜೋದರ ತೆರದಿ ಸರ್ವದ ಸೃಷ್ಟಿಕಾರನು
ಮರುತನಂತಾಮೋದಕಾರಿಯು
ಸುರಪನಂತೆ ಸುಧಾಕರನು ತಾ
ಸುರರ ತರುವರದಂತೆ ಕಾಮದ ನೆನಿಪ ಗುರುರಾಯ//೧೩//
ಚಿತ್ತಗತ ಅಭಿಲಾಷದಂದದಿ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನವೀನ ತಾ ಘನ
ಉತ್ತಮೋತ್ತಮ ಲಕುಮಿಯಂದದಿ ವಿಭವಕಾಸ್ಪದನೂ
ಮತ್ತೆ ಚಂದ್ರನ ತೆರದಿ ಗುರುವರ
ನಿತ್ಯದಲಿ ಸುಕಳಾದಿನಾಥನು
ಮೃತ್ಯುಯಿಲ್ಲದ ಸ್ವರ್ಗ ತೆರದಲಿ ಸುರಭಿ ಸಂಭ್ರುತನು//೧೪//
ಗಗನದಂದದಿ ಕುಜ ಸುಶೋಭಿತ
ನಿಗಮದಂದದಿ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥನು
ರಘುಕುಲೇಶನ ತೆರದಿ ಸರ್ವದ ಸತ್ಯಭಾಷಣನು
ನಗವರೋತ್ತಮನಂತೆ ನಿಶ್ಚಲ
ಗಗನ ನದಿತೆರ ಪಾಪಮೋಚಕ
ಮುಗಿಲಿನಂದದಿ ಚಿತ್ರಚರ್ಯನು ಎನಿಸಿ ತಾ ಮೆರೆವ//೧೫//
ಸರಸಿಜೋದ್ಭವನಂತೆ ಸರ್ವದ
ಸರಸವಿಬುಧರ ಸ್ತೋಮವಂದಿತ
ಸುರವರೇಂದ್ರನ ತೆರದಿ ಸಾಸಿರನಯನಕಾಶ್ರಯನು
ತರುಗಳಾರಿಯ ತೆರದಿ ಸಂತತ
ಸುರಗಣಾನನನೆನಿಪ ಕಾಲನ
ತೆರದಿ ಸಂತತ ಕುಜನರಿಗೆ ತಾಪವನೆ ಕೊಡುತಿಪ್ಪ//೧೬//
ನಿರುತ ನಿರ್ಋತಿಯಂತೆ ಮದ್ಗುರುವರ
ಸದಾ ನವವಿಭವನೆನಿಪನು
ವರುಣನಂದದಿ ಸಿಂಧುರಾಜಿತನಮಿಪ ಬಲಿಯುತನೂ
ಮರುತನಂತೆ ಸ್ವಸತ್ತ್ವಧಾರಿತ
ಪರಮ ಶ್ರೀ ಭೂ ರಮಣಸೇವಕ
ಹರಣ ಮಿತ್ರನ ತೆರದಿ ಮಹಧನಕೋಶ ಸಂಯುತನೂ//೧೭//
ಈಶನಂತೆ ವಿಭೂತಿಧಾರಕ
ಭೇಶನಂತೆ ಕಳಾಸುಪೂರಣ
ಕೀಶನಂತೆ ಜಿತಾಕ್ಷ ನಿರ್ಜಿತಕಾಮ ಸುಪ್ರೇಮಾ
ವ್ಯಾಸನಂತೆ ಪ್ರವೀಣಶಾಸ್ತ್ರ
ದಿನೇಶನಂದದಿ ವಿಗತದೋಷ
ನರೇಶನಂದದಿ ಕಪ್ಪಕಾಣಿಕೆ ನಿರುತ ಕೊಳುತಿಪ್ಪಾ//೧೮//
ವನದತೆರ ಸುರಲೋಕ ತೆರದಲಿ
ಅನವರತ ಸುಮನೋಭಿವಾಸನು
ಇವನ ತೆರದಲಿ ಇಂದು ತೆರದಲಿ ಕಮಲಕಾಶ್ರಯನು
ವನಜನೇತ್ರನ ತೆರದಿ ನಭತೆರ
ಮಿನುಗೊ ಸದ್ವಿಜರಾಜರಂಜಿತ
ಕನಕ ಕವಿತೆಯ ತೆರದಲಂಬುಧಿ ತೆರದಿ ತಾ ಸರಸ//೧೯//
ಇನತೆ ಗುಣಗಳು ನಿನ್ನೊಳಿಪ್ಪವೊ
ಘನಮಹಿಮ ನೀನೊಬ್ಬ ಲೋಕಕೆ
ಕನಸಿಲಾದರು ಕಾಣೆ ಕಾವರ ನಿನ್ನ ಹೊರತಿನ್ನು
ಮನವಚನ ಕಾರ್ಯಗಳ ಪೂರ್ವಕ
ತನುವು ಮನಿ ಮೊದಲಾದುದೆಲ್ಲನು
ನಿನಗೆ ನೀಡಿದೆ ಇದಕೆ ಎನಗನುಮಾನವಿನಿತಿಲ್ಲ//೨೦//
ಹರಿಯು ಭಕುತರ ಪೊರೆದ ತೆರದಲಿ
ಗುರುವೇ ನಿನ್ನಯ ಭಕುತ ಜನರನು
ಧರೆಯ ತಳದಲಿ ಪೊರೆಯೊಗೋಸುಗ ನಿನ್ನವತಾರ
ಕೊರತೆ ಇದಕೇನಿಲ್ಲ ನಿಶ್ಚಯ
ಪರಮಕರುಣಿಯು ನೀನೆ ಎನ್ನನು
ಶಿರದಿ ಕರಗಳನಿಟ್ಟು ಪಾಲಿಸೊ ಭಕುತಪರಿಪಾಲಾ//೨೧//
ಎನ್ನ ಪಾಲಕ ನೀನೆ ಸರ್ವದ
ನಿನ್ನ ಬಾಲಕ ನಾನೇ ಗುರುವರ
ಎನ್ನ ನಿನ್ನೊಳು ನ್ಯಾಯವ್ಯಾತಕೆ ಘನ್ನಗುಣನಿಧಿಯೇ
ಬನ್ನ ಬಡಿಸುವ ಭವದಿ ತೊಳಲುವದನ್ನು
ನೋಡೀ ನೋಡದಂದದಿ
ಇನ್ನು ಕಾಯದಲಿರುವರೇನಾಪನ್ನಪರಿಪಾಲಾ//೨೨//
ನಂಬಿಭಜಿಸುವ ಜನಕೆ ಗುರುವರ
ಇಂಬುಗೊಟ್ಟವರನ್ನು ಕಾಯುವಿ
ಎಂಬೋ ವಾಕ್ಯವು ಎಲ್ಲಿ ಪೋಯಿತೋ ತೋರೋ ನೀನದನು
ಬಿಂಬಮೂರುತಿ ನೀನೆ ವಿಶ್ವ
ಕುಟುಂಬಿ ಎನ್ನನು ಸಲಹೊ ಸಂತತ
ಅಂಬುಜೋಪಮ ನಿನ್ನ ಪದಯುಗ ನಮಿಪೆನನವರತ//೨೩//
ಮಾತೆ ತನ್ನಯ ಬಾಲನಾಡಿದ
ಮಾತಿನಿಂದಲಿ ತಾನು ಸಂತತ
ಪ್ರೀತಳಾಗುವ ತೆರದಿ ಎನ್ನಯ ನುಡಿದ ನುಡಿಯಿಂದ
ತಾತ ನೀನೆ ಎನಗೆ ಸರ್ವದ
ಪ್ರೀತನಾಗುವುದಯ್ಯ ಕಾಮಿತದಾತ
ಗುರುಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲ ಲೋಲ ಪರಿಪಾಲ//೨೪//
//ಇತಿ ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ವಿಜಯ ನವಮ ಸಂಧಿ ಸಮಾಪ್ತಂ//
No comments:
Post a Comment