ರಾಗ : ಶಂಕರಾಭರಣ
ತಾಳ : ಅಟ್ಟತಾಳ
ನರಸಿಂಹ
ಪಾಹೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ನರಸಿಂಹ ।ಪ।
ನರಸಿಂಹ
ನಮಿಪೆ ನಾ ನಿನ್ನ ।
ಚಾರುಚರಣಕಮಲಕೆ ನೀ ಎನ್ನ।
ಕರವ ಪಿಡಿದು ನಿಜ ಶರಣನೆಂದೆನಿಸು
।
ಭಾಸುರ ಕರುಣಾಂಬುಧೆ ಗರುಡವಾಹನ - ಲಕ್ಷ್ಮೀ ।।ಅ
ಪ ।।
ತರಳ ಪ್ರಹ್ಲಾದನ ನುಡಿಯ ಕೇಳಿ ।
ತ್ವರಿತದಿ
ಬಂದ್ಯೋ ಎನ್ನೊಡೆಯ ನಾನು
ಕರುಣಾಳೊ
ಭಕ್ತರ ಭಿಡೆಯ ಮೀರಲರಿಯೆ।
ಎಂದೆಂದು
ಕೆಂಗಿಡಿಯ ಅಹಭರದಿಂದುಗುಳುತ ಬೊಬ್ಬಿರುದಿ ಬೆಂಬತ್ತಿ
ಕರ್ಬುರಕಶ್ಯಪುವಿನ
ಹಿಂಗರುಳ ಪಿಡಿದ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ।।
೧ ।।
ಪ್ರಳಯಾಂಬುನಿಧಿಘನಘೋಶದಂತೆ
ಘುಳುಘುಳಿಸುತಲಿ
ಪ್ರದೋಷ ಕಾಲ ತಿಳಿದು
ದೈತ್ಯನ
ಅತಿರೋಷದಿಂದ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ ಮೇದಿನಿಗೆ ನಿರ್ದೋಷ
ಅಹ ಸೆಳೆ ಸೆಳೆಯುತ ಚರ್ಮಸುಲಿದು
ಕೆನ್ನೆತ್ತರೋಕುಳಿಯಾಡಿದೆ
ದಿಶಾವಳಿಗಳೊಳಗೆ
- ಲಕ್ಷ್ಮೀ ।। ೨
।।
ಕ್ರೂರದೈತ್ಯನ
ದೋರೆಗರುಳ ತೆಗೆದ್ಹಾರ ಮಾಡಿದೆ
ನಿಜಕೊರಳ
ಕಂಡು ವಾರಿಜಾಸನ ಮುಖ್ಯರರಳ
ಪುಷ್ಪಸಾರಗರೆದು
ವೇಗ ತರಳ
ಅಹ ಧೀರಪ್ರಹ್ಲಾದನ ತೋರಿತ್ವದಂಘ್ರಿ
ಸರೋರುಹವನು
ಸಾರ್ದರೋ ಕಾರುಣ್ಯನಿಧೆ - ಲಕ್ಷ್ಮೀ ।। ೩
।।
ಜಯಜಯ ದೇವವರೇಣ್ಯ ಮಹದ್ಭಯ
ನಿವಾರಣನೆ
ಅಗಣ್ಯ ಗುಣಾಶ್ರಯ ಘೋರ
ದುರಿತಾರಣ್ಯ
ಧನಂಜಯ ಜಗದೇಕಶರಣ್ಯ
ಅಹ ಲಯವಿವರ್ಜಿತ ಲೋಕತ್ರಯವ್ಯಾಪ್ತ
ನಿಜಭಕ್ತಪ್ರಿಯ
ಘೋರಾಮಯಹರ ದಯಮಾಡು - ಲಕ್ಷ್ಮೀ ।। ೪
।।
ಕುಟಿಲದವೇಷದವ
ನೀನಲ್ಲ ನಿನ್ನಾರ್ಭಟಕಂಜಿದರು ಸುರರೆಲ್ಲ
ನರನಟನೆ
ತೋರಿದ್ಯೋ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಲ್ಲ
ನಾಪಾಸಟಿ
ಕಾಣೆನಪ್ರತಿಮಲ್ಲ
ಅಹ ವಟಪತ್ರಶಯನ ಧೂರ್ಜಟಿವಂದ್ಯ
ಜಗನ್ನಾಥವಿಠಲ
ಕೃತಾಂಜಲಿಪುಟದಿ ಬೇಡುವೆ - ಲಕ್ಷ್ಮೀ ।। ೫
।।
No comments:
Post a Comment